Początki parafii św. Stanisława Kostki w Rockford, Illinois sięgają 1909 roku.
Pierwszym duszpasterzem, który rozpoczął pracę z polskimi imigrantami, był ks. Juliusz Grzezinski. Początkowo msze św. odprawiane były w katedrze św. Jakuba. Ze względu na wzrastającą liczbę polskich katolików w Rockford, biskup J. Muldoon podjął decyzję o założeniu polskiej parafii i budowie nowego kościoła.
We wrześniu 1911 roku diecezja zakupiła dwie działki na rogu ulic Buckbee i Magnolia pod budowę kościoła. 12 stycznia zostało zwołane zebranie polskich katolików, na którym informacje o planach budowy nowej świątyni zostały przekazane wiernym. Rozpoczęła się więc zbiórka funduszy na ten cel. Biskup powołał komitet budowy w osobach: Józef Bondick, Józef Wiśniewski i Jan Wilgierek. Zbiórka funduszy była tak entuzjastyczna, że budowa kościoła rozpoczęła się w kwietniu a zakończyła się w sierpniu tego samego roku. Kościół został konsekrowany 15 sierpnia 1912 roku w Święto Wniebowzięcia NMP przez biskupa Muldoon.
Początkującej parafii przyszły z pomocą parafia Św. Patryka z Amboy, która podarowała trzy ołtarze oraz parafia Św. Marii z Durand, która ofiarowała organy. Natomiast Liga Kobiet ufundowała obrusy na ołtarze.
Na wiosnę 1913 roku zakupiono dom z przeznaczeniem na plebanię.
Parafia, pragnąc wychować nowe pokolenia w duchu partriotycznym i katolickim, powołała do życia szkołę podstawową w 1923 roku.
Pierwszym proboszczem został ks. Julian Burzynski z Chicago, który pełnił tę funkcję przez piętnaście lat. Następnym proboszczem został ks. W. Jasinski, mając do pomocy ks. Józefa Rzeszotko, nowo wyświęconego kapłana, pochodzącego z tutejszej parafii.
W 1931 roku z powodu słabego zdrowia ks. Jasinski przeszedł na emeryturę. Ze względu na brak polskiego duchowieństwa w diecezji biskup Hoban powierzył parafię duszpasterskiej opiece franciszkanom z Buffalo N.Y. Proboszczem mianowano o. Klemensa Kacprzyńskego w maju tego roku i od tej pory zaczęła się długoletnia służba zakonników. Po kilku latach administrację nad parafią przejęła nowo powołana franciszkańska prowincja św. Bonawentury w Chicago.
W ciągu czterdziestu lat liczba rodzin w parafii wzrosła do 380 i wobec tego zdecydowano się na budowę większego kościoła.
26 maja 1959 roku biskup Lane wydał stosowne zezwolenie na zburzenie starego i na budowę nowej świątyni. Pierwsza Msza Święta konsekracyjna została odprawiona w wigilę Bożego Narodzenia 1961 roku.
Etniczna Szkoła Języka Polskiego im. Mikołaja Kopernika powstała w listopadzie 1971 roku i jest bardzo aktywna w życiu parafii do dnia dzisiejszego.
Katolicka szkoła parafialna funkcjonowała do czerwca 1973 roku, następnie została przyłączona do dwóch innych parafii pod nazwą Szkoła Zjednoczona Św. Franciszka. Spadek ilości uczniów i stale wzrastające koszty utrzymania spowodowały jej ostateczne zamknięcie w roku 1985.
Ważnym wydarzeniem w życiu parafii jest jednodniowy "Polish Fest" zapoczątkowany przez ojca Denisa Janickiego w roku 1982. Wielu wolontariuszy poświęca niezliczoną ilość godzin, aby wydarzenie to godnie reprezentowało polską kulturę i gościnność. Festiwal organizowany jest co roku w trzecią niedzielę sierpnia i przyciąga tysiące zwolenników.
Widząc wzrastające nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, Biskup Thomas G. Doran ogłosił parafię Św. Stanisława Kostki Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w 1993 roku. Od tego też czasu co roku odbywają się uroczystości dla całej diecezji w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
Od sierpnia 2005 roku duszpasterską opiekę nad wiernymi w parafii sprawują franciszkanie z prowincji krakowskiej. Proboszczem został powołany o. Piotr Sarnicki a obecnie posługę sprawuje ojciec Dariusz Barna.
W niedzielę Miłosierdzia Bożego 2011 roku biskup Tomasz G. Doran poświęcił ofiarowaną przez parafian płaskorzeźbę bł. Papieża Jana Pawła II, a rok później zainstalował jego relikwię.
Stuletnie istnienie parafii odzwierciedla życie Polaków poza granicami Ojczyzny, gdzie bardzo ważne jest utrzymywanie polskich zwyczajów i tradycji. Msze święte w ojczystym języku, tradycyjne obrzędy liturgiczne, opłatek, święcenie pokarmów na stół wielkanocy, a także duże zaangażowanie polskiej szkoły w życie naszej wspólnoty, to tylko cząstka tego, co robią parafianie. Ufamy, że następne pokolenia Polaków związanych z naszą parafią będą budować swoją przyszłość na fundamencie miłości do Ojczyzny swoich przodków.